4000 działaczy i sympatyków ruchu CasaPound wzięło udział 5 marca 2011 roku w ogólnokrajowej manifestacji w Bolzano – stolicy autonomicznej prowincji o tej samej nazwie (zwanej również Tyrolem Południowym). Celem było podkreślenie przynależności regionu do Włoch, stąd też jedno z mobilizacyjnych haseł – “Bolzano to Włochy”. Bezpośrednim impulsem do organizacji wydarzenia było porozumienie podpisane pod koniec stycznia pomiędzy ministrem kultury Włoch Sandro Bondim a reprezentującą interesy niemieckiej mniejszości Południowotyrolską Partią Ludową (Südtiroler Volkspartei, SVP). Otwiera ono drogę do usuwania “kontrowersyjnych” monumentów z epoki Mussoliniego, podkreślających włoską obecność w tej części kraju, a których symbolika spotykała się wielokrotnie z protestami środowisk lewicowych oraz niektórych reprezentantów mniejszości niemieckiej. Dla działaczy CasaPound oraz regionalnej partii Unitalia są one częścią narodowego dziedzictwa i elementem wzmacniającym poczucie jedności z rodakami.
Data manifestacji jedynie o kilkanaście dni wyprzedziła 150 rocznicę zjednoczenia Włoch, co już w pewien sposób sprawiło, iż zyskała ona charakter symboliczny. Pochód tysięcy włoskich narodowych radykałów otwierał transparent z hasłem w języku niemieckim “Przeciwko waszej arogancji, za współistnieniem”. Te po włosku głosiły m.in. “Żadnych kompromisów w kwestii tożsamości narodu”, “Tak dla koegzystencji, nie dla arogancji”, “Nasze marmury przeciwko waszemu bagnu”, wszystko to przy morzu włoskich flag narodowych oraz symboli CPI, a także jego młodzieżowej części Blocco Studentesco dało czytelny przekaz – tu są Włochy i nic tego nie zmieni. “Co zostało zapisane krwią bohaterów, nie przekreśli ślina polityków” – słowa z plakatu przygotowanego na okoliczność największej w tym roku manifestacji “faszystów trzeciego millennium” znajdują oddźwięk także w naszym krajowym, jak i międzynarodowym kontekście.
Bolzano è Italia, Kosovo je Srbija, Śląsk to Polska. (WT)
