piątek, 28 grudnia 2012
Obchody wybuchu Powstania Wielkopolskiego - Jarocin
W 94 rocznicę wybuchu zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego, wybieramy się do naszych braci z Jarocina. Miejscowy FC Lecha, organizował wspólne odpalanie rac o godzinie 19:00 wzdłuż ulicy Powstańców Wielkopolskich. Stawiło się około 50 osób w tym liczna delegacja kibiców Jaroty(od nas 3 osoby), którzy wspólnie z Lechitami odpalili race. Zdjęć z racowiska póki co nie mamy, wstawiamy na razie film i zdjęcia z późniejszej integracji JKS&LKS!
środa, 19 grudnia 2012
Wrocław: Milion złotych w obronie lewaków
Milion złotych z kieszeni podatników zostanie wydane na dodatkowy monitoring i na policję, która ma częściej patrolować okolice wrocławskiego skłotu Wagenburg, zapowiedział prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz.
Ostatnie wydarzenia pokazują, że we Wrocławiu są ludzie, którzy nie są otwarci na różnorodność – twierdzi prezydent Wrocławia, odnosząc się do wydarzeń , które miały miejsce po Marszu Patriotów 11.11.2012 roku, gdy nieznani sprawcy zaatakowali anarchistów lewackich przebywających w squacie.
Dutkiewicz zapowiada więc z tej okazji „walkę z ksenofobią”. Już kilka miesięcy wcześniej prezydent Wrocławia próbował delegalizować wrocławski oddział Narodowego Odrodzenia Polski.
Ostatnie wydarzenia pokazują, że we Wrocławiu są ludzie, którzy nie są otwarci na różnorodność – twierdzi prezydent Wrocławia, odnosząc się do wydarzeń , które miały miejsce po Marszu Patriotów 11.11.2012 roku, gdy nieznani sprawcy zaatakowali anarchistów lewackich przebywających w squacie.
Dutkiewicz zapowiada więc z tej okazji „walkę z ksenofobią”. Już kilka miesięcy wcześniej prezydent Wrocławia próbował delegalizować wrocławski oddział Narodowego Odrodzenia Polski.
MW LKS
wtorek, 18 grudnia 2012
Aktion mot den kommunistiska bödeln Stefan Michnik
Nordycka Młodzież w Szwecji w rocznicę stanu wojennego pod domem Stefana Michnika
niedziela, 9 grudnia 2012
sobota, 8 grudnia 2012
piątek, 7 grudnia 2012
Kolejne filmy z rewolucji w Bahrajnie
Poniżej sami zabawili się z reżyserkę. W 4 minucie i 25 sekundzie ciekawy gest podczas przemarszu ;)
czwartek, 6 grudnia 2012
poniedziałek, 3 grudnia 2012
Rapid Wiedeń - Sturm Graz
Ten mecz odbył się dość dawno, wiosną tego roku. Relacji nie publikowaliśmy na łamach blogu, także chyba najwyższy czas ;) Poniższa relacja pojawiła się tylko w TMK+, od siebie dodajemy kilka innych zdjęć.
Austria, a dokładniej mecz Rapidu był w Naszych planach od dawna i tak się złożyło, że 22 kwietnia odbywało się ciekawe spotkanie pomiędzy Rapidem a Sturmem. Krótka narada i postanowione, jedziemy. W końcu to spotkanie jest najciekawszym zaraz po derbach Wiednia, a Sturm jest jedną z 3 najlepszych ekip w Austrii, przez niektórych nawet ekipa z Grazu stawiana jest na drugim miejscu zaraz po Rapidzie. W drogę wyruszamy wcześnie rano składem 4 osobowym, na miejscu meldujemy się około godziny 12, po dotarciu do hotelu i lekkim ogarnięciu się, ruszamy na Gerhard Hanappi Stadion. Pod stadionem jesteśmy dość wcześnie, więc kręcimy się po okolicy, a przy młynie widać zbierających się miejscowych. W końcu siadamy w „pubie” i czekamy na godzinę o której ustawiliśmy się po odbiór biletów. W pewnym momencie zauważamy 3 osoby w tym jedna w barwach Sturmu, przez nikogo nie zaczepiani przechodzą obok ok. 30 osobowej ekipy ultrasów Rapidu (w Polsce nie do pomyślenia, ale taki już zwyczaj w krajach niemiecko języcznych). My przechodząc minutę później obok tej samej grupy już jesteśmy mocniej obcinani, aż w końcu podbija dwóch typów z zapytaniem skąd jesteśmy, skończyło się tylko na życzeniu dobrego meczu. Do momentu gdy nie pojawił się jeden znajomy, który miał nam dostarczyć bilety i akredytacje, byliśmy jednym z obiektów zainteresowań kibiców Rapidu (jak nam powiedziały osoby które do nas wcześniej podbiły przez Nasz ubiór ;-) ). Około godziny przed rozpoczęciem meczu, wchodzimy na obiekt, początkowo miejscówki mamy na trybunę prostą, a po chwili, miejscowi bocznymi wejściami wpuszczają nas na młyn Rapidu, gdzie siedzą Ultras Rapid, Tornados i sporo mniejszych grupek. Goście ruszają z dopingiem, gdy wszyscy znaleźli się już w sektorze a było ich około 1000 osób. Na samym początku meczu główny młyn Rapidu prezentuje napis na płocie złożony z foliowych liter „GEMMA RAPID” co na polski oznacza „Naprzód Rapid”, do tego sporo flag na kijach i konfetti. Goście w tym czasie prezentują kartoniadę, sektorówkę i transparent na płocie, nie jestem dobrze poinformowany, ale najprawdopodobniej była to oprawa na 18-sto lecie ekipy Jewels Sturm. W dalszej części meczu, Rapid odpala jeszcze najpierw sporo zielonych świec dymnych i później parę rac. Prezentują również transparent „23.4.2002: Simon Tibi Nem Feleitunri” przyozdobiony herbami Rapidu i Ferencvarosu, był to trans poświęcony zmarłemu koledze z Ferencvarosu który został zabity przez ochronę w 2002 roku. Po drugiej stronie głównego młyna Rapidu, obok sektora gości zasiadał, drugi młyn, który tworzyła ekipa Lords. Dwa młyny na Rapidzie spowodowane są tym, że brakuje miejsc za bramką gdzie sprzedawane są tylko karnety, a chętnych zawsze było więcej, więc część ekipy przeniosła się na drugą stroną, tworząc tym samym odrębną ekipę (na główny młyn Rapidu nie ma biletów gdyż są same karnety i aby kupić karnet ktoś musi z niego po sezonie zrezygnować, bo jest tam coś takiego, że po sezonie pierwszeństwo zakupu maja osoby które miały karnet. Zazwyczaj po sezonie w sprzedaży jest maks 10 karnetów ludzie aby je kupić śpią całymi nocami pod kasami). W przerwie meczu podbija do nas Polak, który działa w ekipie Tornados od bardzo wielu lat, trochę poznajemy klimatu austriackiej sceny kibicowskiej. Co do dopingu obu ekip, to biorąc pod uwagę wszystkie czynniki trochę lepiej zaprezentowała się ekipa gości, Rapid na żywo (przynajmniej w tym meczu) to nie to samo co Rapid na youtube. Większą część meczu młyn tylko coś nuci sobie pod nosem, śpiewa maks 200 osób, jedynie po dobrych akcjach bramkach itd. Rapid jechał z konkretnym dopingiem. Oczywiście jak to bywa w tamtych rejonach cały mecz gospodarze jak i goście machają różnymi flagami i pokazują sporo transparentów. Po zakończonym meczu, trochę wymiany uprzejmości między obiema ekipami i stadion pustoszeje. Przed meczem ludzie w barwach Sturmu, którzy chodzili pod stadionem nie byli ruszani, a po meczu próbowano okroić jednego gościa z szalika jednak spore oddziały kasków nie pozwoliły na to. Do miasta wracamy metrem razem z częścią ekipy Tornados, po czym żegnamy się z nowopoznanym Polakiem. Na mieście nie spotkaliśmy nikogo w barwach, ani przed meczem, ani po jego zakończeniu. Następnego dnia zwiedzamy obiekt Austrii Wiedeń i Ernst Happel Stadion, czyli słynny Prater, gdzie w jego okolicach można spotkać murzynki wykonujące najstarszy zawód świata, a wśród nich matka Rubina Okotie, zawodnika Sturmu Graz, jak śpiewali podczas meczu fani Rapidu daje za 20e ;)
Galeria z meczu
środa, 28 listopada 2012
piątek, 23 listopada 2012
Republika Ostrowska - Preludium Powstania Wielkopolskiego
10 listopada 1918 roku, na ponad miesiąc przed wybuchem Powstania
Wielkopolskiego, w Ostrowie Wielkopolskim nastąpiło oddolne wystąpienie
miejscowej ludności przeciwko władzy pruskiej. Powołano wtedy do życia
tzw. Republikę Ostrowską. Do przejęcia władzy w mieście ostrowianie
przygotowywali się już od września, kiedy to powołano tajny Komitet
Obywatelski. Udało się to 10 listopada, kiedy zwołano polski wiec w Domu
Katolickim, na którym stawiło się około 800 osób. Impulsem do podjęcia
zdecydowanych kroków było powołanie przez Niemców Rady Żołnierskiej, w
skład której wchodzili tylko nasi zaborcy zza Odry. Każdy sprzeciwiający
się temu miał być karany śmiercią.
Wiec rozpoczął przemówieniem Władysław Lewandowski, który przedstawił sytuację w Europie i wskazał na potrzebę czynnego wystąpienia dla odzyskania polskich praw. Symbolicznie rozwinięty został czerwony sztandar z białym orłem, zebrani ostrowianie złożyli przysięgę, w myśl której mieli go bronić za wszelką cenę. Głos zabierali przedstawiciele różnych grup społecznych. Wybrano Komitet Ludowy, a przedstawiciele organizacji młodzieżowych utworzyli Towarzystwo Młodzieży „Pogotowie”. Na koniec uchwalono rezolucję i odśpiewano Rotę. Po zakończeniu wiecu zaczęto formować 1 Pułk Piechoty Polskiej. Następnie Komitet Ludowy przedstawił niemieckiej władzy swoje postulaty, gdzie m.in. padło stwierdzenie „w myśl uznanego przez wszystkie walczące narody planu Wilsona, jest miasto i powiat Ostrów polskim terytorium (…) aż do ostatecznego przejęcia władzy przez polską Republikę Ludową uważa polski Komitet, że jest jedyną prawowitą władzą.” Niemiecka Rada Żołnierska zgodziła się na wspólne administrowanie miastem, opróżnienie starych koszar i wydanie części broni. 11 listopada na ulicach Ostrowa zawisły biało-czerwone flagi, żołnierze i cywile przypinali sobie wstążki i kotyliony w barwach narodowych, ulicami maszerował 50 osobowy, zbrojny oddział żołnierzy i pojawiła się odezwa do żołnierzy Polaków o wstąpienie w szeregi tworzonego polskiego pułku w Ostrowie.
Niestety nie udało się utrzymać 1-ego Pułku Piechoty Polskiej i został on rozwiązany 26 listopada. Jednak dzięki ostrowskiemu powstaniu udało się wywalczyć miejsca w Radzie Żołnierskiej i radzie miejskiej dla polskich przedstawicieli. Przywrócono również naukę religii w języku polskim. Spora część broni została przetransportowana przez „zieloną granicę” na tereny już wtedy polskiego Kalisza. Sygnał o wybuchu Powstania Wielkopolskiego dotarł do Ostrowa 27 grudnia około godziny 21, o czym mieszkańców informował dzwon Walentego. Następnego ranka w mieście stawili się licznie m.in. byli żołnierze 1 Pułku Piechoty Polskiej. Ostrów Wielkopolski rozpoczął walkę w noc sylwestrową i tego samego wieczora wrócił do Ojczyzny.
Wiec rozpoczął przemówieniem Władysław Lewandowski, który przedstawił sytuację w Europie i wskazał na potrzebę czynnego wystąpienia dla odzyskania polskich praw. Symbolicznie rozwinięty został czerwony sztandar z białym orłem, zebrani ostrowianie złożyli przysięgę, w myśl której mieli go bronić za wszelką cenę. Głos zabierali przedstawiciele różnych grup społecznych. Wybrano Komitet Ludowy, a przedstawiciele organizacji młodzieżowych utworzyli Towarzystwo Młodzieży „Pogotowie”. Na koniec uchwalono rezolucję i odśpiewano Rotę. Po zakończeniu wiecu zaczęto formować 1 Pułk Piechoty Polskiej. Następnie Komitet Ludowy przedstawił niemieckiej władzy swoje postulaty, gdzie m.in. padło stwierdzenie „w myśl uznanego przez wszystkie walczące narody planu Wilsona, jest miasto i powiat Ostrów polskim terytorium (…) aż do ostatecznego przejęcia władzy przez polską Republikę Ludową uważa polski Komitet, że jest jedyną prawowitą władzą.” Niemiecka Rada Żołnierska zgodziła się na wspólne administrowanie miastem, opróżnienie starych koszar i wydanie części broni. 11 listopada na ulicach Ostrowa zawisły biało-czerwone flagi, żołnierze i cywile przypinali sobie wstążki i kotyliony w barwach narodowych, ulicami maszerował 50 osobowy, zbrojny oddział żołnierzy i pojawiła się odezwa do żołnierzy Polaków o wstąpienie w szeregi tworzonego polskiego pułku w Ostrowie.
Niestety nie udało się utrzymać 1-ego Pułku Piechoty Polskiej i został on rozwiązany 26 listopada. Jednak dzięki ostrowskiemu powstaniu udało się wywalczyć miejsca w Radzie Żołnierskiej i radzie miejskiej dla polskich przedstawicieli. Przywrócono również naukę religii w języku polskim. Spora część broni została przetransportowana przez „zieloną granicę” na tereny już wtedy polskiego Kalisza. Sygnał o wybuchu Powstania Wielkopolskiego dotarł do Ostrowa 27 grudnia około godziny 21, o czym mieszkańców informował dzwon Walentego. Następnego ranka w mieście stawili się licznie m.in. byli żołnierze 1 Pułku Piechoty Polskiej. Ostrów Wielkopolski rozpoczął walkę w noc sylwestrową i tego samego wieczora wrócił do Ojczyzny.
wtorek, 20 listopada 2012
Relacja: JAROTA JAROCIN - Zagłębie Sosnowiec
Na ostatni mecz JKSu w rundzie jesiennej, wybieramy się w 2 osoby z jedną flagą(konfederatka). Jaroty w młynie około 20 osób z jedną flagą. Zagłębie Sosnowiec stawia się w około 35 osób, dwa razy zaznaczyli swoją obecność. Z naszej strony również kilka okrzyków i to wszystko, piłkarze Jaroty dostają srogie baty 0:4...
sobota, 17 listopada 2012
piątek, 16 listopada 2012
Prezydent Stalowej Woli o działaniach policji z 11 XI 2012 r. [HD]
Prezydent Stalowej Woli Andrzej Szlęzak na specjalnie zwołanej konferencji prasowej skrytykował działania policji dotyczące szykanowania mieszkańców Stalowej Woli udających się na obchody Święta Niepodległości
Marsz Niepodległości 2012 - Odzyskujemy Polskę!
„Odzyskajmy Polskę!” – pod tym hasłem odbyła się tegoroczna edycja
Marszu Niepodległości, najbardziej spektakularnej w historii
manifestacji narodowej dumy. Liczba uczestników marszu była zdecydowanie
większa niż w zeszłym roku, nie wspominając o latach jeszcze
wcześniejszych. Ciężko dokładnie oszacować tak ogromną liczbę ludzi,
waha się ona jednak między 60 a 100 tysięcy osób. Przygotowania do
tegorocznego Święta Niepodległości dla organizatorów ruszyły już chwilę
po zakończeniu marszu w 2011 roku. Patrząc na efekty można jednak
powiedzieć, że całoroczna wytężona praca zdecydowanie się opłaciła.
Ze stolicy Wielkopolski do Warszawy wyruszyć miał pociąg specjalny, organizowany przez kibiców Lecha Poznań. W wyniku, prawdopodobnie(raczej na pewno), nacisków ze strony odpowiednich służb, PKP zmieniło reguły gry i pociąg specjalny został odwołany. Podobny los spotkał patriotów z innych miast, większość zorganizowanych transportów została odwołana, a ponadto wiele osób odpowiedzialnych za nie miało w swych domach wizyty „smutnych panów”. To wszystko jednak tylko potęgowało mobilizację na tegoroczny Marsz Niepodległości.
Nasza grupa ruszyła w trasę wczesnym rankiem kilkoma samochodami z różnych części Wielkopolski. Wszyscy spotkaliśmy się na jednym ze zjazdów przy autostradzie w okolicach Konina. Na miejscu dowiedzieliśmy się o problemach, które miały czekać nas na kolejnych kilometrach autostrady. Policja, ściśle realizując testament swojej poprzedniczki, zatrzymywała większość „podejrzanych” pojazdów i bez żadnego realnego powodu przedłużała kontrolę, by utrudnić przyjazd na czas do Warszawy jak największej ilości osób. Decydujemy, że dalej pojedziemy bocznymi drogami by uniknąć dodatkowych atrakcji. Przed wjazdem do stolicy rozjeżdżamy się w różne kierunki, dzięki temu na umówione miejsce trafiamy bez problemów.
W okolicach Dworca Centralnego spotykamy się z innymi nacjonalistami, już tutaj da się zauważyć również wielu gości z zagranicy. Z lekkim opóźnieniem marsz rusza, jednak zaraz po starcie rozpoczynają się zamieszki. Ze strony marszu lecą pierwsze kamienie i race rzucane w prewencję przez ich kolegów po fachu – tajniaków w oliwkowych kominiarkach. Po prowokacji żółwie reagują w brutalny sposób, rozpylają gaz i strzelają do demonstrantów z broni gładkolufowej, co rozwścieczyło sporą część nacjonalistów. Sytuacja szybko wymknęła się z pod kontroli i było pewne, że starcia potrwają co najmniej kilka minut. Tajniacy, którzy owe stracie rozpętali, chowają się za kordon swoich kolegów z prewencji. Policyjni bandyci bez żadnych skrupułów na oślep gazują i strzelają do ludzi. Warszawiacy przyglądający się całemu zdarzeniu mogli się poczuć prawie jak na planie filmu „Czarny czwartek”. Dzięki twardej postawie wszystkich patriotów, którzy nie cofnęli się ani o krok przed bandytami z tarczami i organizatorów, którzy nie dopuścili do rozwiązania marszu, manifestacja ruszyła dalej, unikając w ten sposób tragedii. Nie od dziś wiadomo, co potrafi zrobić prewencja z rozwiązanym – a przez to nielegalnym – zgromadzeniem.
Marsz Niepodległości rusza dalej i już więcej się nie zatrzyma. Powiewają tysiące biało -czerwonych flag, flagi z symbolami obozu narodowego, są również czarne flagi i krzyże celtyckie. Poza symboliką związaną stricte z ruchem nacjonalistycznym, można było spotkać flagi narodowe gości z zagranicy. Widziani byli: Białorusini(AN), Czesi(AN), Duńczycy, Francuzi, Holendrzy, Norwegowie, Rosjanie(Volniza), Słowacy, Szwedzi(Nordisk Ungdom), Ukraińcy(AN), Węgrzy(Jobbik ale nie tylko), Włosi(Forza Nuova). W zdecydowanej większości tego dnia było jednak w Warszawie biało-czerwono. Przed marszem zapowiedziany był również przyjazd Chorwatów i Serbów. Obecna była prawie cała narodowa Europa, pokazuje to, że mimo różnic kulturowych, często sprzecznych interesów i barier historycznych solidaryzm europejski jest bardzo silny.
W świetle palących się rac dochodzimy pod pomnik ojca niepodległości – Romana Dmowskiego – a dalej pod specjalnie ustawioną scenę na Agrykoli. Tam odbyły się napawające optymizmem przemówienia, podziękowano wszystkim przybyłym i odśpiewano m.in. Rotę. Wszystko odbywało się w bardzo pozytywnej, wesołej atmosferze stosownej do celebrowanego święta.
Zrobiliśmy ogromny krok do przodu, już nie tylko organizacyjny, ale i przede wszystkim w kształtowaniu świadomości społecznej. Prezydent Bronisław „Bul” Komorowski widząc, że Marsz Niepodległości rok temu odniósł wielki sukces, postanowił w tym razem również pospacerować, organizując jednak swój własny marsz – „Razem dla Niepodległej”. Przeszedł on jednak bez echa, pozostając w całkowitym cieniu potężnego w swej liczbie Marszu Niepodległości. Osób, które zrezygnowały z MN na rzecz spaceru prezydenckiego było zapewne bardzo niewiele. O demonstracji antyfaszystowskiej zasadniczo nie ma co za mówić, bo tego dnia nie było ich wcale widać w biało-czerwonym, patriotycznym krajobrazie naszej stolicy. Sami przyznają, że z ich strony tegoroczny 11 listopada okazał się całkowitą klęską. Cóż, jak widać znakomita większość społeczeństwa ma do tematu zdrowsze podejście niż kilkuset frustratów wszędzie doszukujących się faszyzmu. Przed marszem w mediach pojawiło się kilka osób, które twierdziły, że Marsz Niepodległości to świetna inicjatywa, tylko organizator powinien się zmienić. Cóż, z pewnością nie jeden politruk z radością objąłby pieczę nad wydarzeniem z taką liczbą zwolenników. Ciężko niektórym zrozumieć, że to właśnie ruch narodowy cieszy się dziś rosnącym poparciem. Warto dodać, że również we Wrocławiu na organizowanym przez NOP „Marszu Patriotów” Święto Niepodległości uczciło 10 tysięcy osób, tam również nie zarejestrowano obecności antyfaszystów. Ten dzień okazał się zwycięski dla polskiego nacjonalizmu i oby tak było już zawsze.
Europa! Młodość! Rewolucja!
ANW
Ze stolicy Wielkopolski do Warszawy wyruszyć miał pociąg specjalny, organizowany przez kibiców Lecha Poznań. W wyniku, prawdopodobnie(raczej na pewno), nacisków ze strony odpowiednich służb, PKP zmieniło reguły gry i pociąg specjalny został odwołany. Podobny los spotkał patriotów z innych miast, większość zorganizowanych transportów została odwołana, a ponadto wiele osób odpowiedzialnych za nie miało w swych domach wizyty „smutnych panów”. To wszystko jednak tylko potęgowało mobilizację na tegoroczny Marsz Niepodległości.
Nasza grupa ruszyła w trasę wczesnym rankiem kilkoma samochodami z różnych części Wielkopolski. Wszyscy spotkaliśmy się na jednym ze zjazdów przy autostradzie w okolicach Konina. Na miejscu dowiedzieliśmy się o problemach, które miały czekać nas na kolejnych kilometrach autostrady. Policja, ściśle realizując testament swojej poprzedniczki, zatrzymywała większość „podejrzanych” pojazdów i bez żadnego realnego powodu przedłużała kontrolę, by utrudnić przyjazd na czas do Warszawy jak największej ilości osób. Decydujemy, że dalej pojedziemy bocznymi drogami by uniknąć dodatkowych atrakcji. Przed wjazdem do stolicy rozjeżdżamy się w różne kierunki, dzięki temu na umówione miejsce trafiamy bez problemów.
W okolicach Dworca Centralnego spotykamy się z innymi nacjonalistami, już tutaj da się zauważyć również wielu gości z zagranicy. Z lekkim opóźnieniem marsz rusza, jednak zaraz po starcie rozpoczynają się zamieszki. Ze strony marszu lecą pierwsze kamienie i race rzucane w prewencję przez ich kolegów po fachu – tajniaków w oliwkowych kominiarkach. Po prowokacji żółwie reagują w brutalny sposób, rozpylają gaz i strzelają do demonstrantów z broni gładkolufowej, co rozwścieczyło sporą część nacjonalistów. Sytuacja szybko wymknęła się z pod kontroli i było pewne, że starcia potrwają co najmniej kilka minut. Tajniacy, którzy owe stracie rozpętali, chowają się za kordon swoich kolegów z prewencji. Policyjni bandyci bez żadnych skrupułów na oślep gazują i strzelają do ludzi. Warszawiacy przyglądający się całemu zdarzeniu mogli się poczuć prawie jak na planie filmu „Czarny czwartek”. Dzięki twardej postawie wszystkich patriotów, którzy nie cofnęli się ani o krok przed bandytami z tarczami i organizatorów, którzy nie dopuścili do rozwiązania marszu, manifestacja ruszyła dalej, unikając w ten sposób tragedii. Nie od dziś wiadomo, co potrafi zrobić prewencja z rozwiązanym – a przez to nielegalnym – zgromadzeniem.
Marsz Niepodległości rusza dalej i już więcej się nie zatrzyma. Powiewają tysiące biało -czerwonych flag, flagi z symbolami obozu narodowego, są również czarne flagi i krzyże celtyckie. Poza symboliką związaną stricte z ruchem nacjonalistycznym, można było spotkać flagi narodowe gości z zagranicy. Widziani byli: Białorusini(AN), Czesi(AN), Duńczycy, Francuzi, Holendrzy, Norwegowie, Rosjanie(Volniza), Słowacy, Szwedzi(Nordisk Ungdom), Ukraińcy(AN), Węgrzy(Jobbik ale nie tylko), Włosi(Forza Nuova). W zdecydowanej większości tego dnia było jednak w Warszawie biało-czerwono. Przed marszem zapowiedziany był również przyjazd Chorwatów i Serbów. Obecna była prawie cała narodowa Europa, pokazuje to, że mimo różnic kulturowych, często sprzecznych interesów i barier historycznych solidaryzm europejski jest bardzo silny.
W świetle palących się rac dochodzimy pod pomnik ojca niepodległości – Romana Dmowskiego – a dalej pod specjalnie ustawioną scenę na Agrykoli. Tam odbyły się napawające optymizmem przemówienia, podziękowano wszystkim przybyłym i odśpiewano m.in. Rotę. Wszystko odbywało się w bardzo pozytywnej, wesołej atmosferze stosownej do celebrowanego święta.
Zrobiliśmy ogromny krok do przodu, już nie tylko organizacyjny, ale i przede wszystkim w kształtowaniu świadomości społecznej. Prezydent Bronisław „Bul” Komorowski widząc, że Marsz Niepodległości rok temu odniósł wielki sukces, postanowił w tym razem również pospacerować, organizując jednak swój własny marsz – „Razem dla Niepodległej”. Przeszedł on jednak bez echa, pozostając w całkowitym cieniu potężnego w swej liczbie Marszu Niepodległości. Osób, które zrezygnowały z MN na rzecz spaceru prezydenckiego było zapewne bardzo niewiele. O demonstracji antyfaszystowskiej zasadniczo nie ma co za mówić, bo tego dnia nie było ich wcale widać w biało-czerwonym, patriotycznym krajobrazie naszej stolicy. Sami przyznają, że z ich strony tegoroczny 11 listopada okazał się całkowitą klęską. Cóż, jak widać znakomita większość społeczeństwa ma do tematu zdrowsze podejście niż kilkuset frustratów wszędzie doszukujących się faszyzmu. Przed marszem w mediach pojawiło się kilka osób, które twierdziły, że Marsz Niepodległości to świetna inicjatywa, tylko organizator powinien się zmienić. Cóż, z pewnością nie jeden politruk z radością objąłby pieczę nad wydarzeniem z taką liczbą zwolenników. Ciężko niektórym zrozumieć, że to właśnie ruch narodowy cieszy się dziś rosnącym poparciem. Warto dodać, że również we Wrocławiu na organizowanym przez NOP „Marszu Patriotów” Święto Niepodległości uczciło 10 tysięcy osób, tam również nie zarejestrowano obecności antyfaszystów. Ten dzień okazał się zwycięski dla polskiego nacjonalizmu i oby tak było już zawsze.
Europa! Młodość! Rewolucja!
ANW
środa, 7 listopada 2012
poniedziałek, 5 listopada 2012
środa, 24 października 2012
Tur Turek - JAROTA JAROCIN
Publikujemy kilka innych zdjęć z wyjazdu do Turku, tym razem z perspektywy boiska.
niedziela, 21 października 2012
The South Face - koszulki
Trochę z opóźnieniem publikujemy zdjęcia nowych koszulek, które światło dzienne ujrzały jeszcze latem.
Tur Turek - JAROTA JAROCIN
Na 2 ligowe derby Wielkopolski, startujemy w 5 osób wesprzeć Jarotę. Pod stadion dojeżdżamy trochę spóźnieni, po spisaniu przez psy wbijamy do klatki. Jarocinian pojawiło się 9 osób z jedną flagą(1998), my wywieszamy jedną flagę "LKS Czarnylas Polska". Doping w pierwszej połowie słaby, natomiast w drugiej jedziemy na pełnej kurwie, jak na 14 osób w klatce wyszło konkretnie! Ze strony miejscowych nie było jakichkolwiek odznak ruchu kibicowskiego. Po meczu powrót mamy w obstawie psów. W Rychwale z Jarotą się rozjeżdżamy i każdy rusza w swoją stronę. My do samego Kalisza jedziemy znowu za psami, tym razem eskortują KKS Kalisz wracający z Konina.
JKS & LKS!
JKS & LKS!
czwartek, 18 października 2012
środa, 17 października 2012
Graffiti: Poznańskie chromy #1
Od dłuższego czasu na łamach blogu publikujemy zdjęcia bądź filmy związane z graffiti. Tym razem ruszamy z nową zajawką, zdjęcia graf z różnych miast. Zaczynamy od Poznania i od klimatycznych chromów. Na razie mała część, ale niedługo reszta. Zdjęcia naszego autorstwa.
Subskrybuj:
Posty (Atom)